อุทกภัยในประเทศปากีสถาน พ.ศ. 2553 เริ่มขึ้นในปลายเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2553 หลังเกิดฝนมรสุมตกหนักในหลายภูมิภาคของประเทศปากีสถาน และมีผลกระทบต่อที่ราบลุ่มแม่น้ำสินธุ ประมาณหนึ่งในห้าของพื้นที่ปากีสถานทั้งหมดจมใต้น้ำ คิดเป็นราว 796,095 ตารางกิโลเมตร[3][4][5] ตามข้อมูลของรัฐบาลปากีสถาน อุทกภัยดังกล่าวมีผลกระทบโดยตรงต่อประชากรราว 20 ล้านคน ส่วนใหญ่จากการทำลายล้างทรัพย์สิน การดำรงชีพ และโครงสร้างพื้นฐาน โดยมียอดผู้เสียชีวิตเกือบ 2,000 คน[1]เลขาธิการใหญ่สหประชาชาติ บัน คี มูน แต่แรกได้เรียกร้องเงิน 460 ล้านดอลลาร์สหรัฐเป็นความช่วยเหลือฉุกเฉิน โดยระบุว่าอุทกภัยครั้งนี้เป็นภัยพิบัติครั้งร้ายแรงที่สุดที่เขาเคยเห็น แต่จนถึงวันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2553 มีการส่งเงินช่วยเหลือมาเพียง 20% จากที่ร้องขอเท่านั้น[6] สหประชาชาติกังวลว่าความช่วยเหลือจะมาถึงไม่ทันกาล และองค์การอนามัยโลกรายงานว่า ประชาชนสิบล้านคนถูกบีบให้ดื่มน้ำที่ไม่ปลอดภัย[7] เศรษฐกิจปากีสถานถูกทำลายหนักอันเกิดจากความเสียหายที่เกิดกับโครงสร้างพื้นฐานและพืชผลอย่างกว้างขวาง[8] ความเสียหายต่อโครงสร้างนั้นถูกประเมินว่าเกิน 4 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ และพืชผลข้าวสาลีประเมินว่าได้รับความเสียหายเกิน 500 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[9] ผลกระทบทางเศรษฐกิจทั้งสิ้นอาจเกิน 43,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[10][11]